هر رنجش بیانگر یک ضعف و شکنندگی خلقی بخصوص در ماست ، هر رنجش می تواند کاملا منحربفرد یک الگوی خاص و شکننده باشد که در ناخوداگاه ما موضع گرفته است تا سر فرصت تجربه ای دردناک رو برای ما تداعی و تکرار کند ، در واقع رنجش های ما ناشی از رفتار ادم هایی که باعث رنجش ما می شوند نیستند بلکه تداعی کننده اولین آسیب قبل از رشد و یادگیری ما در زمینه ای بخصوص هستند و اگر خنثی نشوند محکوم به تکرار آن درد هستیم .