آفتاب می تابد و شراره های آتش

زمین را می سوزانند

جوانه گل های سر بر نیاورده

زیر زمین کورتاژ می شوند

زمین ابستن مرگ است

و هیچ ابری در سوگ این مصیبت نمی گرید

حال زمین خوب نیست

 همچون مرغ مهاجری

که راه دریا را گم کرده

و سرگردان بیابان های خشک 

به مُردن می اندیشد

 پ.ن:یه چیزی تو همین مایه ها